Wijkagent Gerard van der Dussen neemt afscheid
Algemeen
1.703
keer gelezen
BLESKENSGRAAF • Exact 39 jaar, twee maanden en twee weken was Gerard van der Dussen deel van de sterke arm van de wet in de Alblasserwaard. De 63-jarige inwoner van Bleskensgraaf nam onlangs afscheid van de politie.
Het uniform is aan de wilgen gehangen; al heeft hij er nog één in huis. "Voor de kleinkinderen, als ze een spreekbeurt hebben", lacht hij. Officieel had Van der Dussen nog wel even door kunnen gaan, maar hij vindt het mooi geweest. Het voortdurende gerommel in de politie-organisatie, het teruglopende respect; het draagt beide aan zijn besluit bij. "Maar ik heb mijn werk altijd met heel veel plezier gedaan", haast hij eraan toe te voegen.
En dat blijkt wel uit het gesprek dat volgt. Hier spreekt een man met hart voor zijn vak, maar vooral voor de mensen met wie hij te maken kreeg. Gerard van der Dussen was geen pietlut die op elke slak zout legde en bij wie het bonnenboekje bij het minste of geringste tevoorschijn kwam.
"Het grote voordeel was dat ik de mensen hier na al die jaren goed kende. Je hoorde bij de gemeenschap en daardoor namen de mensen eerder iets van je aan. Ik wist dat als ik iemand corrigeerde dat het niet meer zou gebeuren. Dan was een boete helemaal niet nodig."
Zachtmoedig
Hart voor de mensen voor wiens veiligheid hij moest zorgen, het komt tijdens het gesprek steeds naar voren. Van der Dussen reageert bevestigend op de vraag of hij zich als een zachtmoedig mens ziet, ondanks het feit dat hij als handhaver van de wet ook corrigerend moest optreden. "Als ik een boete uitdeelde, probeerde ik toch altijd om lachend uit elkaar te gaan. Dat lukte natuurlijk niet altijd, zeker niet als iemand onder invloed was. Maar dan kwam ik hem of haar later tegen en vaak zeiden ze dan: 'Je had toch wel gelijk.' Nee, ik heb aan dit vak geen vijanden overgehouden."
Het volledige interview staat donderdag in Het Kontakt.