Remon van Goolen uit Hoogblokland bedwong de Alpen

HOOGBLOKLAND • Avonturier Remon van Goolen uit Hoogblokland besteeg klimmend, fietsend en hardlopend de hoogste bergtoppen van Europa.

Hij is een ondernemer, maar vooral avonturier Remon van Goolen houdt van uitdagingen. Toen hij in 1998 vanwege een herniaoperatie noodgedwongen bed moest houden, besloot hij zijn arbeidsintensieve leven over een andere boeg te gooien en als oud-CIOS student weer te gaan sporten.

Anno 2017 heeft hij 25 marathons gelopen en enkele hoge bergen beklommen. "Twee jaar geleden sportte ik van de Noordkaap in Noorwegen naar Hoogblokland. Drie vrienden hebben mij toen begeleid. Ik werd volledig in de watten gelegd en hoefde op de ruim 3400 kilometers tellende terugreis nergens over na te denken. Het had zijn voor- maar ook zijn nadelen. Het met elkaar bereikte doel, want en passant haalden we meer dan 34.000 Euro op voor Stichting Noortje, gaf een goed groepsgevoel. We deelden na een sportdag onze ervaringen, maar toch vond ik het een bepaalde belasting. Ook voor mijn begeleiders."

Nieuwe uitdaging
Snel hersteld van de barre inspanningen, bedacht hij een nieuwe uitdaging. "Ik wilde al jaren de Mont Blanc beklimmen. Overigens niet de hoogste berg van Europa, want dat is de Elbrus in het Russische Kaukasus gebergte. Daar ben ik een aantal jaren geleden al op geweest. En als ik toch in de Alpen ben, dan kan ik op weg naar huis net zo goed enkele aansprekende bergtoppen aandoen...."

En zo geschiedde. Op vrijdagochtend 23 juni stuurde Remon zijn Landrover richting Frankrijk. "Een bijzondere ervaring, want die auto rijdt niet harder dan 85 kilometer per uur. Bovendien hobbel je alle kanten op, een echt comfortabele voorbereiding had ik dus niet. Maar mijn fiets, tentje en klimspullen konden wel gemakkelijk mee. Na 13 uur en 1000 kilometer kwam ik in Chamonix aan. Na een kennismaking met de groep, dook ik mijn bed in. De volgende morgen was het vroeg dag om richting de Mont Blanc te vertrekken. Echter door het extreem warme weer ging dat feest niet door. De oversteek naar de hoogste Alpenberg was te gevaarlijk. Rotsblokken als koelkasten lieten los. Organisatie Mountain Network bedacht een alternatief programma. Ook mooi, want de Monta Rosa is met zijn hoogte van 4634 meter ook geen kleintje."

Prima basis
Een prima basis, besefte Remon later. "Klopt, want door het klimmen op grote hoogte had mijn lichaam veel EPO aangemaakt. De extra witte bloedlichaampjes kon ik goed gebruiken bij mijn fiets- en loopactiviteiten tijdens het beklimmen van de Alpe d'Huez, de Mont Ventoux en de Stelvio. Je leest veel over deze bergtoppen, die niet alleen door wielerwedstrijden bekend zijn geworden maar ook vanwege diverse goede doelen. Onderweg zag ik veel emotionele teksten en hartjes op het wegdek. Dan besef je hoe belangrijk gezondheid is."

Na het afscheid van de klimgroep stapte hij in zijn auto in voor een mooie rit naar de voet van de Alpe d'Huez. "Ik had geluk, want een dag later was de beroemde berg afgesloten vanwege de Marmotte (een recreatieve tocht met een aantal cols uit de Tour de France - TS). Na een heerlijke nachtrust begon ik om 7 uur aan de beklimming. Met pech, want halverwege stond mijn ketting strak en was er geen beweging meer in te krijgen. Een lokale mechanieker verhielp het euvel, voor 160 Euro dat wel, en ik kon weer op pad. Het ging voortreffelijk. Ik danste als een Peter Winnen de berg op. Na een verdiende lunch vloog ik naar beneden en stapte ik, topfit, direct in mijn loopschoenen."

Pittige dag
Remon herhaalde deze tactiek ook op de Mont Ventoux en later op de Stelvio. "De Mont Ventoux was het zwaarst. De twee andere bergen hebben haarspeldbochten en kun je in een bocht even bijkomen om vervolgens weer aan te zetten. De Mont Ventoux is een lange, bijna rechte weg, die boven de boomgrens verandert in een maanlandschap waar het vreselijk waait. Een pittige dag, maar ik heb het gered."

Voor de ontspanning zette Remon na, uiteraard de steilste kant, van de Stelvio koers richting het meer van Genève. "Een heerlijke vlakke tocht van bijna 180 kilometer en 8 uur langs het prachtige blauwe water. Echt genieten en een goede voorbereiding op het laatste deel van de Alpentour. Want uiteindelijk ben ik via de Belgische Ardennen, ook zwaar hoor, naar Elst bij Nijmegen gefietst om daar in de kano de voor ons bekende Linge af te varen."

Een volgende uitdaging heeft de avonturier nog niet. "In 2018 word ik 60 jaar, een jubileumjaar en dat wil ik wel op een speciale manier vieren..."