Kom erbij!
Het onderwijs heeft de laatste jaren een slechte pers. We lezen al jaren over lerarentekorten en het dieptepunt daarvan is nog lang niet in zicht. Daarnaast verscheen onlangs een bericht op alle nieuwssites met als kop: Kwart docenten uitgescholden, geïntimideerd of geduwd.
Verder horen we natuurlijk al jaren over de slechte staat van het onderwijs en de alsmaar dalende resultaten op het gebied van basisvaardigheden. En tot overmaat van ramp kwam afgelopen week het bericht van de inspectie dat ruim een kwart van de scholen in Nederland niet voldoet aan de eisen van de inspectie.
Je zou er moedeloos van worden. Ik kan me wel voorstellen dat de animo om in het onderwijs te gaan werken er niet groter op wordt, als je dit zo leest. We moeten bovenstaande niet bagatelliseren: de lerarentekorten vormen een gigantisch probleem voor onze scholen en dus op langere termijn voor onze samenleving. De agressie van leerlingen is er, daar kunnen we niet omheen. Dat kinderen de Nederlandse taal steeds minder machtig zijn weten we al heel lang. Maar een kwart van de scholen onder de maat? Het is een vertekend beeld. Er wordt zo gefocust op het meetbaar maken van burgerschapsonderwijs dat bijna geen enkele school aan de eisen kan voldoen.
Maar er is ook een andere kant en helaas horen we die maar heel weinig. Vorige week liep ik mijn rondje door de school en ik werd getriggerd door pianomuziek die vanaf het podium klonk. Achter het klavier zat een vierdeklasser en aan de andere kant stond zijn klasgenoot met zijn ellebogen op de piano de kunsten van zijn vriend te aanschouwen. Twee grote kerels al. Ik bekeek het even van een afstandje en het zag er haast aandoenlijk uit om te zien hoe ze er in op gingen. Zachtjes liep ik er heen en ging ook achter de piano staan, terwijl ik hem aanmoedigde om verder te gaan. Toen hij klaar was schoof ik naast hem op het bankje. De jongens vroegen me of ik ook kon spelen en ik trakteerde ze op wat eenvoudige melodietjes van Bach. Zo zaten we daar, het waren maar tien minuutjes. We maakten samen muziek. Mooie momenten. Ze zijn er genoeg, je moet het alleen willen zien. Werken in het onderwijs? Het is prachtig! Kom erbij!
Elisabeth van Leeuwen
Directeur Het Heerenlanden